در قفسه های فروشگاه های محلی می توانید حداکثر سه نوع کنجد عمده فروشی پیدا کنید طلایی، سیاه، سفید مرواریدی. تغذیه، خواص بیوشیمیایی، ارزش ها، موارد منع مصرف و توصیه هایی در مورد نحوه استفاده از دانه کنجد برای این محصولات تقریباً یکسان است.
کنجد که مانند همه دانه های روغنی یک محصول غنی از پروتئین است، بین 19 تا 31 درصد و به طور متوسط 25 درصد پروتئین دارد. محتوای کربوهیدرات حدود 14٪ و محتوای چربی حدود 50٪ است.
از دانه های کنجد با مقدار زیادی روغن و پروتئین در تولید تاهینی استفاده می شود، در حالی که از دانه های کنجد کمتر در تولید شیرینی، شیرینی و بیسکویت استفاده می شود.
کنجد یکی از قدیمی ترین دانه های روغنی در تاریخ بشر است که از زمان های قدیم به عنوان غذا استفاده می شده است و همچنین برای اهداف درمانی و منبع روغن استفاده می شده است.
در ترکیه از کنجد عمدتاً در تولید تاهینی، حلوای تاهینی و روغن کنجد استفاده می شود. علاوه بر این، کنجد به عنوان چاشنی نان، حلوا، پیتا و نان در فرآورده های شیرینی پزی بسیار استفاده می شود.
علاوه بر این، از آنجایی که روغن کنجد به دلیل وجود سزامول و سزامولین موجود در آن به فرسودگی مقاوم است، در تولید چیپس سیب زمینی نسبت به سایر روغن ها ارجحیت دارد.
این یک واقعیت غیرقابل انکار است که گیاهان دانه های روغنی حداقل به اندازه غلات در کشور ما اهمیت دارند. این مقاله برای ارائه اطلاعاتی در مورد زمینه های استفاده از کنجد و جایگاه آن در فرهنگ آشپزی ما نوشته شده است.
کنجد که مانند همه دانه های روغنی یک محصول غنی از پروتئین است، بین 19 تا 31 درصد و به طور متوسط 25 درصد پروتئین دارد. محتوای کربوهیدرات حدود 14٪ و محتوای چربی حدود 50٪ است.
دانه‌های کنجد سرشار از چربی و پروتئین در تولید تاهین استفاده می‌شود، در حالی که از دانه‌های کم‌چرب و پروتئین برای تهیه شیرینی، پای و بیسکویت استفاده می‌شود.
