آزمایشات موش در کاهش اسید اوریک با آب لیمو ترش سنگی: 1. دو مدل موش هیپراوریسمی با موفقیت ساخته شد. یکی مدل سازی با پودر مخمر ترکیب شده با آدنین و دیگری مدل سازی با نمک پتاسیم اسید اکسونیک.
2. با استفاده از مدل موش هایپراوریسمی تعیین شده، دوزهای مختلف آب لیمو به معده داده شد و سطح فعالیت اسید اوریک و گزانتین اکسیداز در سرم موش ها تشخیص داده شد.
مشخص شد که دوز 3 × آب لیمو سطح اسید اوریک کاهش یافت، اما فعالیت گزانتین اکسیداز تغییر قابل توجهی نداشت، که نشان می دهد مکانیسم کاهش اسید اوریک آب لیمو با داروهایی مانند آلوپورینول متفاوت است.
3. درمان موش هایپراوریسمی با دوزهای مختلف آب لیمو و تشخیص غلظت کراتینین، نیتروژن اوره، آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز در سرم موش.
مشخص شد که محتوای نیتروژن اوره در گروه‌های دوز 1×، 1.5× و 2× آبلیمو به طور معنی‌داری افزایش یافته است، در حالی که شاخص‌های گروه دوز آبلیمو 0.5× تغییر معنی‌داری نداشتند، که نشان می‌دهد گروه دوز آبلیمو 0.5× بر روی کبد و کلیه موش ها تاثیری نداشت.
آزمایش داوطلبانه آبلیمو برای کاهش اسید اوریک: 14 بیمار واجد شرایط مبتلا به هیپراوریسمی انتخاب شدند و رضایت آگاهانه را امضا کردند.
این آزمایش به مدت 6 هفته انجام شد و هر روز یک دوز آب لیمو فشرده (حدود 30 میلی لیتر آب لیمو) مصرف شد و آزمایش خون در هفته 0، هفته 3 و هفته 6 برای نظارت بر سطح اسید اوریک و سمیت کبد و کلیه انجام شد.
شاخص ها. با مقایسه تغییرات شاخص های بیوشیمیایی سرم قبل و بعد از مصرف آبلیمو، مشخص شد که سطح اسید اوریک 2 داوطلب به تدریج افزایش یافت، سطح اسید اوریک 5 داوطلب ابتدا افزایش و سپس کاهش یافت، سطح اسید اوریک 3 داوطلب به تدریج کاهش یافت.
و 2 نفر از آنها اسید اوریک 2 داوطلب به سطح طبیعی بازگشت و آب لیمو هیچ عارضه جانبی آشکاری بر عملکرد کبد و کلیه همه داوطلبان نداشت.
