تحقیقات نشان داد خرما پیارم و فشار خون اصلا باهم سازگار نداشته و همدیگر را سرکوب خواهند کرد

در ادبیات عامه،اشاره به رابطه ی تنگاتنگ میان خرما پیارم و فشار خون کرده اند.همچنین در این ادبیات خرما را اغلب “نان صحرا” می نامند و به ترکیب متعادل آن اشاره می کنند که شامل مجموعه ای از اکثر ویتامین ها و مواد معدنی لازم برای زندگی یک فرد است

افسانه های شرقی می گویند که چگونه مردم برای سال ها فقط خرما و آب می خوردند بدون اینکه آسیب زیادی به سلامتی وارد کند. چنین ارزیابی از خرما تا حد زیادی اسطوره‌سازی شده است.

اما به طور کلی، میوه‌های نخل خرما واقعاً تعدادی از عناصر میکرو و کلان را ترکیب می‌کند، که در میان آنها مس با غلظت نسبتاً بالایی حدود 25 تا 30٪ از روزانه یک فرد مشخص است.

نیاز، پتاسیم – 20-25٪، منیزیم – 10-15٪. با این حال، مواد معدنی زیادی در خرما وجود ندارد که فقط این میوه ها را بدون کمبود مصرف کنید: روی – حدود 2٪ از نیاز روزانه، کلسیم – حدود 4٪، فسفر – 5-6٪، آهن – 7-10٪. نمی توان گفت خرما نیازهای یک فرد را از نظر ویتامین کاملاً پوشش می دهد.

ویتامین های B6 و B3 (PP) در 100 گرم محصول (بدون سنگ) به ترتیب حاوی 15-8 درصد و 8-7 درصد نیاز روزانه است (بقیه کمتر است). اگرچه باید توجه داشت که در طول روز یک فرد گرسنه هنوز هم می تواند مقدار زیادی خرما بخورد.

بسیار بیشتر از 100 گرم ، زیرا وزن یک میوه بدون هسته بین 5 تا 15 گرم است. با این حال، استفاده بیش از حد نیز مملو از عواقب است. خرما محصولی بسیار قندی با 60 تا 65 درصد قند در واحد وزن است.

در میوه های تازه این نسبت کمی کمتر است اما صرفاً به دلیل افزایش آب است. این “محتوای قند” اغلب با شاخص گلیسمی بالای محصول همراه است، اما در مورد خرما، این کاملا درست نیست.

وب سایت دانشکده پزشکی هاروارد جدولی از شاخص های گلیسمی برای میوه های مختلف ارائه می دهد که در آن مقدار خرما (تازه) 4 ± 42 است. این مقدار تقریباً مشابه آب پرتقال، هلو و سیب است، اما 20٪ کمتر است.