صنعت غذا، یکی از بزرگترین صنایع در سراسر جهان، در طول دهه های گذشته با تغییرات زیادی مواجه شده و به سمت برنامه های کاربردی سالم تر و محصولات نوآورانه سوق یافته است
صنعت عصاره گیاهی از آنجایی که گیاهان به خصوص آویشن کوهی کیلویی در طول تاریخ به عنوان نگهدارنده مواد غذایی مورد استفاده قرار گرفته اند، در صنایع غذایی نفوذ می کند. گیاهان حاوی مواد شیمیایی گیاهی هستند که از آنها در برابر آلودگی میکروبی و فساد محافظت می کند.
از عصاره های گیاهی مانند اسانس ها برای حفظ مواد غذایی، افزایش فعالیت ضد میکروبی و بهبود خواص ارگانولپتیک آن استفاده شده است.
تیمول، ترکیب اصلی اسانس آویشن، به دلیل فعالیت آنتی اکسیدانی، ضد التهابی و ضد میکروبی آن به خوبی شناخته شده است.
استفاده از آن در غذا، و همچنین برگ های خشک آویشن، تقریبا به طور کامل به صنعت گوشت و به عنوان چاشنی برای جایگزینی یا کاهش استفاده از افزودنی های مصنوعی ناسالم محدود شده است.
هنگامی که آویشن به غذا اضافه می شود، برخی از ویژگی ها ممکن است بهبود یابد، مانند شرایط نگهداری، ترکیب و فعالیت ضد میکروبی به دلیل خواص نگهدارنده آن علاوه بر این، وجود آنتی اکسیدان ها و ریزمغذی ها در آویشن می‌تواند فعالیت زیستی محصول غذایی را کاهش دهد.
تنها جنبه محدود کننده افزودن آویشن در برخی غذاها، ایجاد یک اثر ارگانولپتیک منفی است که گاهی باعث ایجاد بو و طعم نامطبوع می شود.
برای مقابله با این مشکلات، اسانس‌ها با نانوحامل هایی مانند نانوالیاف، سیکلودکسترین یا آمیلوز کپسوله می‌شوند که طعم را پوشانده و پایداری ترکیبات فرار موجود در اسانس ها را افزایش می‌دهند.
به عنوان یک استراتژی دیگر، اسانس آویشن گاهی اوقات با سایر ترکیبات ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی ترکیب می شود تا اثرات هم افزایی ایجاد کند، بنابراین جنبه ارگانولپتیک منفی را کاهش می دهد.
